Το κβαντικό φαινόμενο Zeno παίρνει το όνομά του από τον Έλληνα φιλόσοφο Ζήνωνα της Ελέας, ο οποίος έζησε τον πέμπτο αιώνα π.Χ. και πρότεινε ότι, αν η θέση ενός ιπτάμενου βέλους είναι σαφώς καθορισμένη για μια στιγμή στο χρόνο, τότε δεν υπάρχει καμία πρόοδος του φαινομένου σε εκείνη την στιγμή και έτσι το βέλος δεν μπορεί ποτέ να φτάσει στον προορισμό του.
Στην κβαντική εκδοχή του παράδοξου του βέλους, οι θεωρητικοί φυσικοί υπέθεσαν το 1977 ότι αν ένα κβαντικό σύστημα μετριέται αρκετά συχνά, η κατάστασή του δεν θα είναι σε θέση να προχωρήσει, όπως λέει και το αγγλικό ρητό πως «όσο περιμένεις πάνω από τη κατσαρόλα, ποτέ δεν βράζει». Η υπόθεση προκύπτει από ένα θεμελιώδες αξίωμα της κβαντικής θεωρίας, το οποίο λέει ότι η μέτρηση μιας ιδιότητας ενός αντικειμένου, όπως η θέση του, επηρεάζει την κατάσταση του. Το κβαντικό φαινόμενο Zeno παρατηρήθηκε για πρώτη φορά πειραματικά το 1989 σε laser ιόντα που είχαν παγιδευτεί με χρήση μαγνητικών και ηλεκτρικών πεδίων.
Τώρα, ο κβαντικός φυσικός Oliver Benson και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου κατάφεραν να δουν αυτό το φαινόμενο σε ένα κρύσταλλο διαμαντιών - ένα υλικό που θα είναι πιο εύκολο να κατασκευαστεί σε μεγάλες ποσότητες για χρήση στους κβαντικούς υπολογιστές. Η ομάδα δημοσίευσε έγγραφο της για το arXiv και έχει γίνει δεκτή για δημοσίευση στο Physical Review Α.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://www.scientificamerican.com/article.cfm?id=quantum-paradox-seen-in-diamond
